نقد و بررسی بازی FAR: Lone Sails

۳۴۵۳۵
ب
5/5 - (1 امتیاز)

با سلام در این مقاله قرار است به نقد و بررسی بازی FAR: Lone Sails بپردازیم که پس از در E3 سال ۲۰۱۶ به فهرست بهترین های سایت Mashable راه یافت. در ادامه مطلب همراه تکبین باشید.

نویسنده رسانه PC Gamer از آن به عنوان یکی از هوشمندانه ترین بازی هایی که تجربه کرده یاد کرد. در Polygon اینگونه توصیف شد: «بیش از بسیاری از گیمهای درجه یکی که امسال عرضه شده، معنا دارد.» در گیم اینفورمر، به توانایی استثنایی این گیم در برقراری وابستگی میان بازیکن و خودروی مورد استفاده در گیم، سازوکار جهان آن و معماهایش اشاره شد. همچنین، در جشنواره
Independent Games جایزه بهترین اثر دانشآموزی را از آن خود کرد.حال که پای آن به بازار گیم باز شده، میبینیم منتقدان بیراه نگفتهاند. با اثری فاخر، احساسی و ماندگار روبهرو هستیم؛ از آنهایی که بازیکن را به دنیای خود فرو کشیده و بر سطح آب، شناور کرده و آرامش و ماجراجویی توامانی برایش فراهم میکنند. با ما در نقد و بررسی این اثر همراه باشید.

 

نقد و بررسی بازی FAR: Lone Sails

غوطه در خلأ

در FAR، بازیکن کنترل یک وسیله نقلیه بزرگ را در دست گرفته و در جستوجوی تمدنی باستانی، آن را بر بستر دریایی خشکیده در دنیایی پسا – مکاشفهای هدایت میکند. جریان گیم بهصورت Side-Scroll (از کنار) روایت میشود. فضای داخل خودرو قابل رویت است. بازیکن برای کنترل خودرو باید در درون آن به اطراف حرکت کرده، دستگاههای مختلف را مدیریت کرده و با فشار دکمههای مختلف، حرکات مختلفی مانند استارت زدن موتور یا پر کردن مخزن جوش را اجرایی کند که در نهایت به حرکت خودرو منجر میشود. همچنین معماهایی وجود دارد که باید حل شوند تا خودرو، امکان گذر کردن و دریافت ارتقاهای بیشتر را داشته باشد. جالب اینکه در این گیم هیچ دشمنی وجود ندارد!آغاز گیم با یک صحنه خاکسپاری رقم میخورد، اما بقیه داستان، تعمدا مبهم روایت میشود تا بازیکن وادار به تجسس دنیای گیم شود. خودرویی که در این گیم تحت هدایت بازیکن قرار دارد، یک خودروی تلفیقی از وسیلهای زمینی و دریایی است که جدا از ارتقا در طول بازی میتوان آن را شخصیسازی نیز کرد.

FAR: Lone Sails

یک کشتی و یک مسافر

در آغاز گیم، شخصیت داستان فردی مبهم و بینام با لباس قرمز پشت منزلش، آخرین حرفهایش را با گوری میزند و سپس با هدایت بازیکن، حد حیاط و منزل را طی کرده و رهسپار سفری نامشخص در دنیایی تاریک، رنگرفته و بیروح میشود. خیلی زود به خودروی خود پا میگذارید: وسیلهای که از بنزین، بخار، باد، چرخها و بادبانهای بزرگ برای پیش رفتن بهره میبرد. خیلی زود سفری بیانتها در مسیری صاف و مستقیم آغاز میشود.

همانطور که گفته شد در این اثر هیچ دشمنی وجود ندارد. تعداد چالشها بسیار کم و روایت آن تعمدا مبهم است. اینها چیزهای جدیدی نیست، در عناوین مستقل بسیاری شاهد این ایدهپردازیها بودیم، اما به لطف خودروی خاصی که کنترل میکنید، دیری نمیپاید که متوجه رنگ و بوی خاص این اثر میشوید.

اقلا نیمی از زمان پرداختن به این گیم، خرج حرکت در این کشتی نامتعارف میشود. همیشه پیش از زدن استارت خودرو باید از وجود بنزین در مخزن مطمئن شوید. این به آن معناست که گاهی در طول سفر باید ایستاده و بشکه بنزین جمعآوری کنید. مدتی که از فعالیت موتور میگذرد، بخار تشکیل شده و با فشار اهرمی مخصوص برای مدتی کوتاه، سرعتی مضاعف پیدا میکنید. جز این موارد، بخشهای دیگر کشتی زیاد به سر زدن نیاز ندارند. شلنگی برای مهار آتش و مشعلی برای کارهای تعمیراتی هم هست که معمولا در مقاطع خاص لازم میشوند؛ همچنین ترمزی که موجب توقف آنی کشتی شده و بهعنوان یکی از ارتقاهای اولیه، بادبانهایی بهدست میآورید که در صورت وجود باد برای حرکت بدون نیاز به سوخت به کار میروند.

بازی

صد سال تنهایی

در مقاطع متعددی باید خودرو را نگه داشته، از آن خارج شوید و معماهای محیطی را حل کنید. این موارد، چالش خاصی عرضه نمیکنند. البته هدف هم این نیست. هدف شاید فرو رفتن بیش از پیش بازیکن در جهان این گیم بوده که در این راه موفق هم شدهاند. صحنههای وسیع و چشماندازهای عریضی که پیش روی بازیکن گذارده میشود، به تنهایی برای لذت بردن وافر از این لحظات کفایت میکند.

البته در مقاطع طولانی نیاز نیست دست به سیاه و سفید بزنید و تنها باید تکیه زده و صحنههای طولانی سفر در این فضای جانانه و دیدنی را همراه با یک موسیقی ارکسترال آرامشبخش تجربه کنید.

هنر سازندگان این است که پس از مدتی، بازیکن بهشدت به کشتی خود وابسته میشود. حتی با اینکه دشمنی برای مقابله با شما وجود ندارد، باز هم خروج از کشتی برای مدتی کوتاه، احساس خطر و دوری از امنیت را القا میکند. تماشای فعالیت کشتی (یا همان خودرو) و افکتهای زیبا همراه با حس آرامش ناشی از موسیقی شنیدنی، بازیکن را آنچنان مغلوب و مسحور میکند که چیز بیشتری نخواهد.

زمان لازم برای اتمام این گیم نهایتا دو یا سه ساعت است. چکپوینتها آنقدر خوب و بجا گذاشته شده که پس از باختها وقت زیادی از دست ندهید. مشکلات فنی هم آنقدر ناچیز است که بتوان براحتی بخشید. در کل میتوان این اثر را برای یک آخر هفته دوستداشتنی توصیه کرد.

نظر شما چیست؟؟!!

نظر شما درمورد این بازی چیست؟؟! ایا تجربه بازی کردن این گیم را داشته اید؟؟! لطفا نظر خود را در پایین صفحه به اشتراک بگذارید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *